Terapię pedagogiczną i zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne prowadzi Lubert Dorota (Dulkowska Joanna).

Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne

            Harmonijny rozwój dziecka to nie tylko rozwój intelektualny i fizyczny. Istotne dla satysfakcjonującego funkcjonowania ucznia jest dobre samopoczucie, które często zależy od tego jak układają się relacje z innymi. Umiejętności emocjonalne i społeczne pozwalają dziecku rozpoznawać emocje swoje i innych, budować i rozwijać pozytywne relacje z rówieśnikami, nawiązywać przyjaźnie, radzić sobie w trudnych sytuacjach, a także konstruktywnie rozwiązywać problemy i konflikty.

           Zajęcia należą do grupy zajęć specjalistycznych. Adresowane są do uczniów którzy mają problemy w emocjonalnym i społecznym funkcjonowaniu (np. dzieci z niską samooceną, nieśmiałe, nieradzące sobie z własnymi emocjami, po sytuacjach traumatycznych, mających trudności w nawiązywaniu satysfakcjonujących relacji w grupie rówieśniczej).

           Cele zajęć:

  • rozwijanie inteligencji emocjonalnej i związanych z tym kompetencji (np. rozpoznawanie i nazywanie emocji, poznawanie sposobów radzenia sobie z emocjami oraz radzenia sobie ze stresem),
  • budowanie adekwatnego obrazu własnej osoby (słabe i mocne strony, akceptowanie swojej indywidualności i odmienności),
  • kształtowanie postawy tolerancji i szacunku do innych,
  • umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach,
  • opanowanie umiejętności dobrego komunikowania- asertywność, tolerancja,
  • odnoszenie się z szacunkiem i zrozumieniem do słabszych, starszych i niepełnosprawnych, reagowanie z empatią i zrozumieniem na potrzeby innych, dzielenie się własnymi doświadczeniami i przeżyciami;

Brak powyższych umiejętności i zdolności może mieć negatywny wpływ na całościowy rozwój dziecka oraz wykorzystanie przez nie także potencjału poznawczego.

Dlatego ważne jest wspieranie powyższych kompetencji od najmłodszych lat szkolnych, gdyż problemy emocjonalne, społeczne i tzw. trudne zachowania niejednokrotnie przekładają się na kłopoty z nauką.

Terapia pedagogiczna / zajęcia korekcyjno- kompensacyjne.

W naszej szkole odbywają się zajęcia terapii pedagogicznej. Uczestniczą w nich uczniowie klas I-VIII.

            Terapia pedagogiczna to oddziaływanie za pomocą środków pedagogicznych na przyczyny i przejawy trudności dzieci w uczeniu się, ma na celu eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji.

Oddziaływania prowadzone w ramach terapii pedagogicznej mają postać zajęć korekcyjno – kompensacyjnych. Nazwa ta oznacza, że są one ukierunkowane na usprawnianie zaburzonych funkcji (korekcja) i na wspomaganie funkcji dobrze rozwijających się (kompensacja), aby te drugie mogły stać się wsparciem dla funkcji zaburzonych lub mogły je zastąpić. Wspomaganie rozwoju dziecka polega na stwarzaniu sytuacji kształcących, organizowaniu zadań i ćwiczeń w których może ono wzbogacać własne doświadczenia, pogłębiać umiejętności, poszerzać wiadomości i doskonalić procesy poznawcze.

Zajęcia przeznaczone są dla uczniów:

  • ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu,
  • z zaburzeniami funkcji wzrokowych,
  • z zaburzeniami funkcji słuchowych,
  • z opóźnieniami i zakłóceniami rozwoju ruchowego (w tym lateralizacji),
  • z zaburzeniami procesów emocjonalno -motywacyjnych,
  • z zaburzeniami manualno - graficznymi,

celem terapii pedagogicznej jest stymulowanie ogólnego rozwoju ucznia i usprawnianie funkcji istotnych w procesie uczenia się czytania i pisania:

  • wzrokowo – przestrzennych, to jest skupianie uwagi wzrokowej, spostrzegania i pamięci wzrokowej, spostrzegania przestrzeni,
  • słuchowo – językowych, to jest skupiania uwagi słuchowej, spostrzegania i pamięci słuchowej dźwięków mowy oraz funkcji językowych,
  • motorycznych, to jest sprawności manualnej i ogólnego rozwoju ruchowego dziecka,
  • współdziałanie ze sobą poszczególnych funkcji ( koordynacja wzrokowo - ruchowa podczas pisania, wzrokowo- słuchowa podczas czytania)

Zadaniem terapii jest również łagodzenie zaburzeń emocjonalnych, które są efektem szkolnych niepowodzeń, a także wspieranie ucznia w nabyciu motywacji do nauki, której zwykle brakuje dzieciom z dysleksją, ponieważ utracili ją w wskutek utrzymujących się niepowodzeń szkolnych.

Należy pamiętać, że udział dziecka w zajęciach oparty jest na zasadzie regularności i systematyczności uczęszczania oraz kontynuowania ćwiczeń w domu,w tym przyzwyczajania dziecka do nawyku codziennego czytania.